Kontrola wewnętrzna – audyt
Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej oraz inne osoby udzielające świadczeń zdrowotnych są obowiązani do podejmowania działań zapobiegających szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych.
Działania, o których mowa, obejmują w szczególności:
- ocenę ryzyka wystąpienia zakażenia związanego z wykonywaniem świadczeń zdrowotnych;
- monitorowanie czynników alarmowych i zakażeń związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w zakresie wykonywanych świadczeń;
- opracowanie, wdrożenie i nadzór nad procedurami zapobiegającymi zakażeniom i chorobom zakaźnym związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym dekontaminacji:
- skóry i błon śluzowych lub innych tkanek,
- wyrobów medycznych, wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, wyposażenia wyrobów medycznych, wyposażenia wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro i aktywnych wyrobów medycznych do implantacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), oraz powierzchni pomieszczeń i urządzeń;
- stosowanie środków ochrony indywidualnej i zbiorowej w celu zapobieżenia przeniesieniu na inne osoby biologicznych czynników chorobotwórczych;
- wykonywanie badań laboratoryjnych oraz analizę lokalnej sytuacji epidemiologicznej w celu optymalizacji profilaktyki i terapii antybiotykowej;
- prowadzenie kontroli wewnętrznej w zakresie realizacji działań, o których mowa w ust.
Kierownicy zakładów opieki zdrowotnej oraz inne osoby udzielające świadczeń zdrowotnych prowadzą dokumentację realizacji powyższych działań. Realizacja wskazanych działań oraz prowadzenie dokumentacji tych działań, w tym wyniki kontroli wewnętrznej, podlegają, zgodnie z właściwością, kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Zakres kontroli wewnętrznej dotyczącej realizacji działań zapobiegających szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych, zwanej dalej „kontrolą”, obejmuje ocenę prawidłowości i skuteczności:
- oceny ryzyka występowania zakażeń związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych;
- monitorowania czynników alarmowych i zakażeń związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w zakresie wykonywanych świadczeń;
- procedur zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym procedur dekontaminacji;
- stosowania środków ochrony indywidualnej i zbiorowej;
- wykonywania badań laboratoryjnych;
- analizy lokalnej sytuacji epidemiologicznej;
- profilaktyki i terapii antybiotykowej.
W ramach kontroli dokonuje się oceny działań określonych powyżej w zakresie:
- poprawności realizacji poszczególnych działań;
- skuteczności realizacji tych działań.
Ocena, o której mowa, jest oparta o:
- ogólnodostępne standardy i wytyczne ośrodków referencyjnych,
- zasady współczesnej wiedzy medycznej,
- wytyczne konsultantów krajowych w odpowiednich dziedzinach medycyny znajdujących zastosowanie w działalności świadczeniodawcy – dotyczące zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych.
Kontrola jest prowadzona okresowo, nie rzadziej niż co 6 miesięcy.
Wyniki i wnioski z kontroli zamieszcza się w raporcie, zawierającym:
- informacje dotyczące celu i zakres kontroli;
- imiona i nazwiska osób uczestniczących w kontroli;
- datę przeprowadzenia kontroli;
- opis stanu faktycznego;
- informację o stwierdzonych nieprawidłowościach;
- zalecenia pokontrolne.
Dokumentacja z czynności kontrolnych jest przechowywana w miejscu udzielania świadczeń lub w miejscu wskazanym odpowiednim organom samorządu zawodowego rejestrującym tę działalność na podstawie odrębnych przepisów o wykonywaniu zawodów medycznych, jako siedziba i miejsce przechowywania dokumentacji, przez okres nie krótszy niż 10 lat od dnia zakończenia kontroli wewnętrznej.