Śp. dr Władysław Sidorowicz (1945-2014)
w 10. rocznicę śmierci 

Władysław Sidorowicz brał czynny udział w tworzeniu izb lekarskich w latach 1989-1992, pracując w Krajowym Komitecie Założycielskim, a po utworzeniu Dolnośląskiej Izby Lekarskiej został jej pierwszym prezesem. Funkcję tę sprawował do czasu objęcia stanowiska ministra zdrowia w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego.

Był człowiekiem ruchliwym, energicznym. Jego podstawowym środkiem lokomocji był rower, o każdej porze roku, bez względu na pogodę. Pływał, uprawiał windsurfing, jeździł na łyżwach i rolkach, bardzo lubił jazdę na nartach i tego nauczył wszystkie swoje dzieci. Ale lubił także usiąść w fotelu i czytać.

Pozostawił po sobie dzieci: Radosława ‒ chirurga, Agatę ‒ księgową, obecnie pracownicę Urzędu Miasta, Dorotę ‒ wicedyrektorkę Ossolineum, Łukasza ‒ doktora chemii, Martę ‒ psychologa i psychoterapeutę oraz Wandę, która mimo niepełnosprawności jest artystką art-brutową, poetką mającą w dorobku wydany tomik wierszy. Z żoną Ireną mają dziesięcioro wnuków: 4 dziewczynki i 6 chłopców.

Wanda Sidorowicz, Autoportret I, 2012 fotografia cyfrowa

To Władysławowi Sidorowiczowi w dużej mierze zawdzięczamy powstanie Dolnośląskiej Izby Lekarskiej,  a nie Okręgowej Izby Lekarskiej we Wrocławiu. Jego zasługą jest także zorganizowanie we współpracy z dr Alicją Kowalisko oraz kolegą z roku, dr. h.c. naszego Uniwersytetu Medycznego prof. Jerzym Leppertem, Ośrodka Rehabilitacji Kardiologicznej (obecnie Centrum Kardiologiczne PRO CORDE).

Ośrodek Pamięci i Dokumentacji Historycznej proponuje, by jednej z sal znajdujących się w siedzibach DIL przy ul. Kazimierza Wielkiego 45 lub przy al. Jana Matejki 6 we Wrocławiu, nadać imię Władysława Sidorowicza.

 Władku, pamiętamy! Szczególnie 24 lipca 2024 r.!
Non omnis moriar